ประกาศข่าวสอบแอร์โฮสเตส

ประกาศข่าวสอบแอร์โฮสเตส

“แอร์โฮสเตส” ฝันที่เป็นจริง

	"ซูยุ ยุวนารถ"

หนึ่ง ในอาชีพในฝันของสาวๆ ก็คือแอร์โฮสเตสที่มีหลายๆ คนมองว่าเป็นอาชีพที่คอยดูแลและให้บริการกับผู้โดยสารเครืองบิน และ “ซูยุ ยุวนารถ วิระชะนัง” ที่เพิ่งจะเข้ารับปริญญาบัตรไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เธอกำลังจะก้าวไปเป็นแอร์โฮสเตสของสายการบินแห่งหนึ่งและเธอมีประสบการณ์ ส่วนตัวกว่าจะได้เป็นแอร์โฮสเตสมาเล่าสู่กันฟัง...

'แอร์โฮสเตส' อาชีพนี้เป็นที่ใฝ่ฝันของสาวๆหลายคน อาชีพที่มันดูไกลและยากซะเหลือเกิน เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่มีฝันเหมือนกันนะ ฝันจะเป็น แต่มันดูสูงจัง..ไม่กล้าไต่เลย แต่แล้ววันหนึ่งเหมือนจังหวะหรืออะไรก็ไม่รู้ หลังเวลาการทำงานปกติหมดไป....

เพื่อนร่วมงานกลับโทรฯ มาบอกว่าให้ไปช่วยเซ็ท อัพ บู๊ทที่งานๆ หนึ่งแทน เพราะ รถติดมากมากันไม่ทัน สภาพตอนนั้นคือจำใจไปจริงๆ (ฮ่าๆๆๆ ก็มันขี้เกียจนี่) แต่ถึงอย่างไรเราก็ต้องไปก็งานของบริษัทที่เราทำงานนี่นา พอไปถึงก็มีบูทของร้านอื่นๆ อีกหลายบูท และ
มีอีก 1 สายการบิน! แล้วก็จังหวะดีอีกแล้วที่เราต้องไปเป็นสต๊าฟฟ์ ช่วยเล่นเกมส์ของบูทสายการบินนี้เข้า...ก็เลยเป็นที่มาของแรงผลักดันไปเป็น “แอร์ โฮส สะ เตส” โดย "พี่นุช"ผู้ใจดีที่ดูแลบู๊ทนั้นน่ะสิ บอกกับเราว่าเราทำได้ เราเป็นแอร์ฯ ได้ ให้เราลองไปสมัครที่สายการบินเขาดู

ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดไรหรอก แต่กลับมาคิดแล้วคิดอีก ลองปรึกษาคนๆหนึ่งดู ก็ดันสนับสนุนเต็มที่เลย (เอ..ไล่เราไปไกลๆเปล่าหว่า) ก็เลย..เอาวะ ลองซักตั้งก็ได้ไม่เสียหายอะไรนี่ เรารีบไปจัดแจงนัดสอบ Toeic, ถ่ายรูปที่คิดว่าสวยได้สุดๆแล้ว... จากนั้นก็ไปส่งใบสมัครกับพี่นุช ก็ได้รับคำตอบมาว่า ต้องรอก่อนนะ ประมาณปีหน้า(ช่วงนั้นประมาณ พ.ย.)

ไม่เป็นไรปีหน้าก็ปีหน้า ไหนๆก็มาทางนี้แล้วนี่สักหน่อยละกันโดยลองเปิดไปดูที่เวป ไทยเคบินครู ดอทคอม ก็เป็นเวปสำหรับคนอยากเป็นแอร์ฯ โดยเฉพาะเลย มีประกาศรับหลายที่เหมือนกันเราก็ลองไปหลายที่นะ ทั้งส่งอีเมล์และส่งจม. ส่วนที่เป็นแบบเดินเข้า(Walk in)ไปตอนเขาเปิดรับอย่างเป็นทางการเนี่ยะ....ยังไม่ได้ไปสักที่

มี อยู่ที่หนึ่งคือ Royal Jordanian รับสมัครแบบเดินเข้าไปสมัคร ก็ดุ่มๆ เดินเข้าไปเลย เสื้อเชิ้ต กระโปรงยีนส์..ประมาณฉันมั่นมากกก แล้วที่ปรากฏในสายตาเรานะ โอ้วววว...!!!คนอื่นๆ ที่เข้าไปสมัครแต่ละคน แต่ละนาง... เขาเรียบร้อยมากๆๆๆๆ สวมเสื้อสูท... แล้วดิฉาน...ล่ะ

ด้วยความละอายเราก็เลยเผ่นกลับบ้าน ไว้มาใหม่อีก 3 วันไปใหม่ (กะถอดใจแล้วแต่หลายแรงเชียร์ถีบส่งเหลือเกิน) ก็ไปยืนรอเป็นชั่วโมงเลยนึกว่าสัมภาษณ์แต่เปล่าเลย แค่ส่งใบสมัครเท่านั้นเอง หลังจากนั้นเราเลยกลับมาหาข้อมูลเกี่ยวกับสายการบินนี้และระหว่างนั้นก็ไป สมัคร TG ด้วย แล้วก็สอบติดก่อนด้วย คือทาง Jordan เงียบหายไปเลยตอนนั้นคิดว่าเขาคงไม่เอาเราแล้ว... คิดแบบนั้นจริงๆ

เราเลยไปตรวจร่างกายของ TG ก่อน เอาวะ! อย่างน้อยฉันก็ก้าวมาถึงฝันละ ตรวจร่างกายเสร็จ ทาง Royal Jordanian โทรฯ มาให้ไปสัมภาษณ์นัดวันเวลาเรียบร้อย อาการเครียดก็บังเกิด เพราะ ดันเป็นสายการบินที่อยากทำมาก และก็ได้แรงสนับสนุนอย่างเต็มที่จากคนๆ นั้นทุกอย่างจนถึงวันสัมภาษณ์

ในวันสัมภาษณ์ของสายการบินนี้เนี่ย ถ้าใครสัมภาษณ์ผ่านเขาจะให้แฟ้มสีขาวมาเลย ด้านในเป็นเอกสารรายละเอียดและสัญญาประมาณนี้ เราไปรอสอบ 4 ชั่วโมงครึ่ง..ฮือๆๆ ท้อเลย เพราะ เห็นคนถือแฟ้มออกมาน้อยมากๆ ได้แต่คิดว่าเขาตัดสินยังไง? เราจะฟังรู้เรื่องหรือเปล่า? แล้วคิดอื่นๆ อีกจิปาถะมากมายอยู่ในหัว

จน ถึงเวลา.... เราเดินเข้าไปอย่างมั่น ชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง (ไม่ผอมและอ้วนเกินไป ถือว่าโอเค) จากนั้นกรรมการก็ให้เดินไปใกล้ๆ เป็นการตรวจดูใบหน้า ดูสิว ดูกระ ดูฟัน งงเหมือนกันว่ามาประกวดนางสาวไทยปล่าวหว่า?? แล้วก็เริ่มคำถาม...

เกร็งมากยิ่งเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงอารบิกยิ่งไปกันใหญ่ตอบได้มั่งไม่ ได้มั่ง แต่คิดว่าดีที่สุดที่คัดสรรไปแล้ว มีให้พูดฝรั่งเศส (เพราะใน Resume บอกว่า Fair Speaking in French) แล้วก็มีให้ร้องเพลง (เออ..ไม่เครียดดีแฮะ แต่ทำไมร้องแล้วเสียงสั่นจังหว่า) กรรมการจะถามรายละเอียดทั่วไป ถามด้วยว่าต้องไปอยู่ที่นู่นนะ ครอบครัวว่ามั้ย? คิดถึงบ้านจะร้องไห้เปล่า? ประมาณนี้ล่ะ

เราก็ตอบๆไปสักพักเขาก็...อืม พรุ่งนี้บ่าย 3 ว่างมะ ถ้าว่างก็จะให้เอกสารไป ตอนนั้นเรายิ้มแฉ่งแบบหน้าที่บานอยู่แล้วเนี่ยยิ่งบานเข้าไปใหญ่ แล้วเราก็บอก..."Yes, sir" กำลังจะก้าวไปดูเอกสารแต่
กรรมการอีกท่านดันเปลี่ยนใจบอกไม่ให้แล้ว ไม่ว่ากันนะ ขอบคุณมาก

ตอนนั้นนี่..อึ้งๆๆๆๆๆ...ได้แต่ยิ้ม (น้ำตาตกใน) ก็เลยบอก "ขอบคุณค่ะ ดิฉันยินดีรับทุกคำตัดสินของคณะกรรมการค่ะ" แต่ในใจมันร้องไห้นะ เฮ้อ! หันหลังเดินจะถึงประตูอยู่แล้ว
กรรมการเรียก...Stop!! We're kidding. We've just wanted to check your controlling your temper.... (หยุดก่อน เราล้อเล่น เราแค่ต้องการทดสอบคุณว่าคุณจะควบุมอารมณ์ของคุณได้ไหม?)

เหอะๆๆ.เกือบยิ้มไม่ออกตอนนั้นนะ อยากกระโดนโลดเต้นเลย...แต่ก็สงบเสงี่ยมไว้..แล้วก็เดินไปฟังคำอธิบายของ เอกสาร ที่ต้องไปเตรียมมาส่งให้พรุ่งนี้..ก่อนออกจากห้อง กรรมการก็แซวว่า...อย่าลืมไปฝึกร้องเพลงภาษา Jordanนะ เขาจะรอฟัง....จ๊ากกกก...ว่าไปนั่น....อิอิอิอิ

เดินยิ้มแบบหุบไม่ลงออกจากห้องมาพร้อมๆ กับตอบคำถามนับร้อยจากเพื่อนๆ ที่นั่งรอสัมภาษณ์และรับคำแสดงความยินดีจากเพื่อนๆ (ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน อืมมม สร้างมิตรภาพได้ดีจังเลย เรารู้สึกดีมากก และก็อวยพรเพื่อนๆไปด้วยเหมือนกัน) แล้วก็ออกจากที่นั่น พร้อมกับความรู้สึกดีใจมาก

อีก ไม่กี่วันข้างหน้าเราจะก้าวไปอีกขั้น ไปในอีกสังคมที่เราไม่เคยเจอมาก่อน ทุกอย่างคือการเลือกของเรา ด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่ดีๆ ที่เราจะเป็น แม้จะรู้ว่าทำให้เราต้องห่าง ห่างมากถึงมากที่สุด (มีโอกาสกลับประเทศไทยเดือนละครั้งมากสุด2ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 3 วัน) แต่เราก็จะพยายามต่อไป ใครอีกคนจะรู้ไหมว่าเราไม่อยากห่างจากเขาเลย

**ขอบคุณครอบครัวที่แสนดีของเรา ที่สนับสนุนและเชื่อมั่นในการตัดสินใจของเรา...ตลอดมา**
**ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆ น้องๆทุกคนที่คอยให้กำลังใจ แม้บางครั้งคำพูดจะดูรุนแรง..แต่สะใจดี**
**ขอบคุณ Sponsor หลักอย่างเป็นทางการที่ทั้งดันทั้งถีบให้ฉันมาถึงจุดๆนี้อย่างวันนี้ แม้ว่าเวลาของเราจะเหลืออีกไม่นาน แต่ฉันก็จะทำให้ดีที่สุด เผื่อว่าวันหนึ่ง จะถึงเวลา ที่เธอเลือกที่จะอยู่กับคนที่เธอรัก...ที่ไม่เคยเป็น "เรา"...อย่างน้อยก็..ขอบคุณจากใจจริง**

หมายเหตุ : หวังว่าเรื่องราวของเราจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่มีความฝันและกล้าที่จะเดินไปตามฝันนะคะ

ที่มา : http://www.manager.co.थ

ประกาศข่าวสอบแอร์โฮสเตส